Filmy palenie papierosa, szkoła

Hiszpania, lata dziewięćdziesiąte XX wieku. Jedenastoletnia Celia uczy się w szkole prowadzonej przez zakonnice. Jest odpowiedzialną uczennicą i troskliwą córką. Pojawienie się w klasie nowej koleżanki sprawia jednak, że dziewczynka zaczyna inaczej patrzeć na otaczającą ją rzeczywistość. Wraz z nową przyjaciółką i kilkoma starszymi dziewczynami Celia wkracza w kolejny etap swojego życia: okres dojrzewania, debiutów. Jej ciało zaczyna potrzebować eksperymentów i próbowania nowych rzeczy. Nastolatka postanawia przestać być małą dziewczynką, nawet jeśli wiąże się to z konfrontacją z matką i wyjście poza swoją strefę komfortu i bezpieczeństwo.

Siergiej (Grigoriy Fesenko), głuchoniemy, idzie do szkoły specjalistycznej z internatem i musi się poddać obrzędowi, by dostać się do zespołu, który rządzi, zajmuje się handem ludźmi i prostytucją. Szybko "awansuje w plemieniu", ale zakochuje się w młodej Annie (Yana Novikova), która sprzedaje swoje ciało, aby przetrwać i opuścić Ukrainę.

Jak najlepiej zdać maturę? Dla grupy zestresowanych nastolatków odpowiedź jest jedna: wykraść odpowiedzi. Szóstka uczniów włamuje się do kuratorium i kradnie tematy testu maturalnego. Są krańcowo odmienni, ale łączy ich jedno - pragnienie, by zunifikowany egzamin nie ograniczył ich indywidualności. A kiedy przygotowują skok, który zaważy na ich przyszłości, stają się sobie coraz bliżsi, nieświadomie znajdując właściwe odpowiedzi na najtrudniejsze pytania.

Opowieść o 12-latku Shaunie (Thomas Turgoose), który w połowie lat 80-tych stracił ojca w wojnie o Falklandy. To wydarzenie spowodowało u niego zamknięcie się w sobie oraz alienację wśród szkolnych rówieśników. Pewnego dnia, gdy wraca do domu, napotyka grupę skinheadów, z którymi sie zaprzyjaźnia. Kłopoty jednak zaczynają się wówczas, gdy z więzienia wychodzi Combo - zdeklarowany nacjonalista. Chłopak zafascynowany ideologią wstępuje do jego ekipy.

Ostatni rok szkoły, przed młodzieżą krok w nieznane. Jedni chcą iść na studia, drudzy zrobić sobie przerwę, inni wolą nic jeszcze nie planować. Najbliżej poznajemy wrażliwą Mashę (Maria Fedorchenko), która wraz z Yaną i Senią tworzy paczkę przyjaciół. Razem eksperymentują, borykają się z samotnością, problemami z rodzicami, pierwszymi miłościami. Masha sekretnie kocha się w Sashy, koledze z klasy, którego wielkie oczy i skrytość niesamowicie ją pociągają, ale i wiele kosztują.

Louveau (Pierre Hot) odnajduje porzuconego chłopca Victora i za pozwoleniem władz zabiera go do własnej rodziny, gdzie go wychowuje. 10 lat później Victor (Maurice Touzé) i córka Louveau, Clara (Blanche Montel), zakochują się w sobie, a wtedy Louveau zostaje wezwany do Paryża, gdzie okazuje się, że Victor jest w rzeczywistości synem Maugendré (Jean-David Évremond), spedytora węgla drzewnego na kanale Nivernaise. Tymczasem Victor chroni Clarę, gdy atakuje ją zazdrosny barkarz, i udaje mu się uratować rodzinną barkę przed uderzeniem w śluzę. Victor, który wrócił do swojego prawdziwego ojca, zostaje wysłany do szkoły, ale tęskni za Clarą i życiem na barkach. Kiedy Maugendré zdaje sobie z tego sprawę, pozwala mu wrócić, a kiedy się pobierają, daje Victorowi i Clarze własną barkę.

Akcja filmu rozgrywa się w latach osiemdziesiątych XX wieku w biednej dzielnicy Harlemu. Uwaga zostaje skupiona na otyłej nastoletniej Murzynce. Jest ona jak Hiob, która bez żadnego protestu przyjmuje wszelkie cierpienie skierowane w jej stronę. Jej postawa zostaje w końcu nagrodzona.

Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

Rzym, lata 70. Rodzina Borghetti właśnie wprowadziła się do nowego mieszkania z widokiem na zachwycającą panoramę. Pozornie sielankowe życie Clary i jej męża podszyte jest powszednimi smutkami, poczuciem wyobcowania i samotności. Nie brakuje im pieniędzy, ale nie są już zakochani w sobie i nie potrafią się rozstać. Pełna młodzieńczej energii i figlarności Clara nie pasuje do świata sztywnych dorosłych, nudzi się w ich towarzystwie, zwykłe śniadanie zamienia w muzyczne show, a w czasie rodzinnych uroczystości woli spędzać czas z dzieciakami pod stołem. Najstarsza córka Adriana dostrzega opresyjność ojca, jego liczne zdrady oraz samotność, która ogarnia jej matkę. Dzieciom brakuje uwagi ojca, Clarze miłości i zrozumienia męża. Napięcie w relacjach rodziny sięga zenitu i prowadzi do krytycznego momentu, gdy Adriana, korzystając z tego, że nikt w sąsiedztwie jej nie zna, zaczyna udawać przed innymi dziećmi, że jest chłopcem.